Belweder w Wiedniu

Belweder Wiedeń

Belweder oprócz barokowego, olśniewającego pałacu jest również galerią sztuki zawierającą dzieła sztuki takie jak: najważniejsze dzieła Gustava Klimta, Oskara Kokoschki i Egona Schiele. Ta kolekcja dorobku wielkich twórców jest jednym z najbardziej cennych zbiorów sztuki w Austrii.

Projekt Wiedeńskiego Belwederu stworzony został przez architekta Johanna Lucasa von Hildebrandta a zlecony przez dowódcę zwycięskich wojsk, księcia Eugeniusza Sabaudzkiego (1663-1736), który był również miłośnikiem sztuk pięknych. W skład kompleksu wchodzą dwa budynki oddzielone od siebie ogrodem we francuskim stylu, które ozdobiono rzeźbami w formie sfinksów. Belweder podzielony był na „Górny”, gdzie organizowano przyjęcia i bankiety  oraz „Dolny”, czyli letnią rezydencję. W 1752 roku pałac stał się nabytkiem Cesarzowej Marii Teresy. Józef II natomiast zarządził w 1775 roku o przechowywaniu w Belwederze kolekcji obrazów cesarskiej rodziny. Niedługo po tym, bo w roku 1806 znalazły się w nim również obrazy z pałacu Ambras. Ostatnim członkiem z rodu Habsburgów, który zarządzał w pałacu był arcyksiążę Franciszek Ferdynand.

Wraz z końcem I wojny światowej budynki Belwederu przekształcono na muzea. II wojna światowa spowodowała jednak znaczne zniszczenia. W całości spłonął „Złoty Gabinet”, który z czasem poddano rekonstrukcji.

Najstarszą część kompleksu stanowi ogród. Jego projekt sięga mniej więcej 1700 roku, powstał niedługo po zakupieniu gruntu na podstawie koncepcji  Dominique’a Girarda, który był uczniem André Le Nôtre’a.

W skład tego barokowego zabytku architektonicznego wchodzą dwa pałace – Belweder Dolny (pełnił funkcję letniej rezydencji) oraz Belweder Górny (pełnił funkcje reprezentacyjne). Znajdują się tam zbiory sztuki austriackiej poczynając od czasów średniowiecza do czasów współczesnych.